ΕΚΕΙ, ΨΗΛΑ ΣΤ' ΑΣΤΕΡΙΑ, Η ΨΥΧΗ ΣΟΥ...
(ΠΟΙΗΣΗ)
Eκεί, ψηλά στα αστέρια, η Ψυχή σου θωρεί
την όμορφη κόκκινη έρημο.
Θωρεί αυτή την έρημο που την ονομάζει αγάπη, αγκαλιά,
πόνο, δέσιμο, επιθυμία, στοργή, πόθο
Θωρεί αυτό που
τα πλανεμένα μάτια του σώματος νόμιζουν
ότι βλέπουν σαν Αλήθεια.
Εκεί ψηλά η Ψυχή σου θωρεί το
πραγματικό...
...γιατί σώμα σου ποτέ δε
θα το γνωρίσει.
(ΠΟΙΗΣΗ)
Eκεί, ψηλά στα αστέρια, η Ψυχή σου θωρεί
την όμορφη κόκκινη έρημο.
Θωρεί αυτή την έρημο που την ονομάζει αγάπη, αγκαλιά,
πόνο, δέσιμο, επιθυμία, στοργή, πόθο
Θωρεί αυτό που
τα πλανεμένα μάτια του σώματος νόμιζουν
ότι βλέπουν σαν Αλήθεια.
Εκεί ψηλά η Ψυχή σου θωρεί το
πραγματικό...
...γιατί σώμα σου ποτέ δε
θα το γνωρίσει.
πολυ ομορφο ποιημα και σωστο: διοτι τελικα αυτα τα αγνα αλλα μαλλον απιαστα συναισθηματα, που περιγραφεις,ειναι μια ερημος......
ΑπάντησηΔιαγραφή