Κάποτε ένας Θεός έριξε το ψέμα στην Θάλασσα αλλά το βρήκανε κάποιοι σφουγγράδες. Το έδειξαν στην πολιτεία τους και όλοι αμέσως το λατρέψανε.
Κάποιος άλλος Θεός έριξε την υποκρισία στα χείλη ενός ηφαιστείου αλλά την βρήκαν τυχαία πάλι οι άνθρωποι.Και πάλι οι άνθρωποι εκστασιαστήκαν και την λατρέψαν.
Ένας τρίτος Θεός έριξε μέσα σε μια πόλη την Αλήθεια.Την είδανε πεσμένη γυμνή πολλοί άνθρωποι και την περιφρονήσανε.
"Κάποια του δρόμου θα 'ναι" είπε ένας.
"Μια αδιάντροπη" είπε ένας άλλος.
"Την πέταξε σίγουρα από το σπίτι της ο άντρας της" κάποιος.
Πολλοί λέγανε αυτά και άλλα παρόμοια.Σύντομα την αγνοήσανε και φύγανε.
Μόνο ένα παιδί την είδε και την λυπήθηκε.
Της έδωσε φαι και νερό για να συνέλθει.
Η Αλήθεια του πρόσφερε τότε σε αντάλαγμα ένα δώρο.Του πρόσφερε το δώρο να λέει μόνο αλήθειες.
Από τότε, τα παιδιά λένε πάντα αλήθειες αλλά οι μεγάλοι επιμένουν να μη τα ακούνε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου