Ο φόβος του θανάτου είναι μια απ’ τις μεγάλες ανωμαλίες ή διαστροφές της θείας αλήθειας για την οποία ευθύνονται οι Κύριοι του Κοσμικού Κακού. Όταν στους πρώιμους Ατλάντειους καιρούς αναδύθηκαν από τον τόπο όπου είχαν περιορισθεί κι εξανάγκασαν προσωρινά σε αποχώρηση τη Μεγάλη Λευκή Στοά στα υποκειμενικά επίπεδα, η πρώτη τους μεγάλη πράξη διαστροφής ήταν να ενσπείρουν το φόβο στα ανθρώπινα όντα, αρχίζοντας από το φόβο του θανάτου. Από εκείνη την εποχή oι άνθρωποι έθεσαν την έμφαση στο θάνατο κι όχι στη ζωή και βασανίζονται απ’ το φόβο όλες τις μέρες τους. Μια απ’ τις αρχικές πράξεις του επανεμφανιζόμενου Χριστού και της Ιεραρχίας θα είναι να εξαλείψουν τον ιδιαίτερο αυτό φόβο και να επιβεβαιώσουν στο νου των ανθρώπων την ιδέα ότι η ενσάρκωση και η λήψη μορφής είναι ο αληθινός τόπος του σκότους για το θείο πνεύμα που είναι ο άνθρωπος· είναι πρόσκαιρος θάνατος για το πνεύμα και φυλάκιση. Οι άνθρωποι θα διδαχθούν ότι η εξέλιξη είναι καθαυτή μια μυητική διαδικασία που οδηγεί από μια ζωντανή εμπειρία σε άλλη και κορυφώνεται στην πέμπτη Μύηση της Αποκάλυψης και την έβδομη Μύηση της Ανάστασης.
Από το βιβλίο ΑΠΟ ΑΚΤΙΝΕΣ ΚΑΙ ΜΥΗΣΕΙΣ τόμος β'
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου